Architectuur: 2 opmerkingen

Architectuur goedgekeurd!

Een reuzenstap vooruit

Lange, lange tijd was het stil rondom de bouw van ons nieuwe huis. De voornaamste reden daarvoor ligt bij gemeente Olhão. Die hanteren in 2024 nog steeds het adagium dat tante Corona de schuld is en het legitieme excuus voor alle schandalige achterstanden in het beoordelen van de bouwaanvragen.

In herinnering: op 29 maart 2023 dienen we de architectuur aanvraag voor ons nieuwe huis in bij gemeente Olhão. Met een ernstig gezicht zegt onze architect dan nog … “dit kan wel even gaan duren; een maand of vier”. Jeetje, denken wij; wat dóen die mensen de hele dag, want echt druk zien ze er nooit uit.

Ze zijn overigens, als je bij het “Balcão Unico” zit ofwel bij de klantenbalie, altijd hartstikke aardig en behulpzaam maar sneller gaat het er niet van. Ze kunnen de beoordelaars van de dossiers niet tot werken aanzetten. Hun taak is het, om dorpsgenoten met lege handen en een goed gevoel naar huis te sturen. Best een lastige baan natuurlijk.

Eind juli gaan we eens vragen …de architectuur? We worden bijna uitgelachen. Nee. Het dossier is nog niet in behandeling genomen. Wat dénken we wel niet; drúk drúk druk! In augustus liggen alle ambtenaren op het strand en doet de portier van de gemeente ´s morgens alleen de deur van het gemeentehuis open om de schijn te wekken dat er iets gebeurt. In september worden door de bruinverbrande medewerkers eerst de vakantie-ervaringen uitgewisseld. In oktober gaan we maar weer eens vragen…nee hoor. Dossier nog steeds niet in behandeling. Dat gaat zo door tot het einde van het jaar. De kerst begint vroeg in Portugal!

Gemopper

We beginnen te morren bij architect Vitor. Hij houdt ons voor dat wrijving in geval van de gemeente geen glans geeft, maar doffe ellende. Dan verdwijnt onze architectuur aanvraag we weer helemaal onderop de stapel. Maar ook hij vindt het wel een ietsiepietsie traag gaan. Ergens halverwege januari heeft hij een gesprek met de wethouder, mevrouw Poço (een Poço is een waterput, en in dit geval een hele diepe) en zowaar. Die mompelt vaagjes dat 10 maanden een dossier niet opendoen toch misschien wat onfatsoenlijk is. We worden “in behandeling genomen”.

Dan gaat het opeens verrassend snel. Kathleen heeft bij toeval ontdekt dat je bij de gemeente een login kunt aanmaken op hun systeem waarbij je precies kunt zien wat de status is van jouw dossier. Die login is natuurlijk meteen aangemaakt en een paar keer per week kijkt Kath of er al beweging is. Zowaar: op 18 januari, de verjaardag van mijn moeder die dit jaar alweer 12 jaar geleden overleed, staat een brief in onze postbus, dat de gemeente natuurlijk wat “onrechtmatigheden” heeft ontdekt in de architectuur aanvraag.

We downloaden het epistel en sturen hem door naar de architect. We zien onze ziel al dwalen. Hier moet op gereageerd worden en hoe lang gaat dát dan weer duren. Eerst gaan we kijken wat de commentaren zijn.

Opmerking 1: we hadden eerst toestemming moeten vragen aan het ministerie van landbouw, aangezien onze boerderij-ruïne in gebied ligt dat is gedefinieerd als agrarisch. Dat hebben we natuurlijk gedaan (dat kostte ons ook 8 maanden) maar daar had mijnheer de ambtenaar overheen gelezen. Dus die geheven vinger was snel uit de lucht.

Opmerking 2: er zijn kadastrale verschillen tussen het antieke privé kadaster (met metingen uit 1980-1981 en met behulp van álle zes toen aanwezige satellieten die om de aarde zoefden) van de gemeente Olhão en het daadwerkelijk gemeten oppervlak van de bouwplot door een heuse topograaf in 2023. Aan die laatste metingen hebben de huidige duizenden satellieten ook hun steentje bijdragen.

Het kadaster in de Algarve

Dat laatste weten wij heel goed. Sterker nog, dat wist ook de verkoper van het terrein en die vraagt al in 2021 een correctie aan en een samenvoeging van de twee op het grondstuk geregistreerde “bouwplots”. Wij doen daar in april 2022 nog een verzoekje overheen om de antieke kadastrale grootte aan te passen aan de moderne werkelijkheid. Daar gebeurt geen pest mee.

Als eind 2023 de instantie die e.e.a moet afhandelen, de DGT, gewoon wordt opgeheven, ligt alles nog in een nette stapel op een bureau van wederom een drukke ambtenaar. Althans, dat hopen we. Er werken allemaal heel belangrijke mensen en het is vréselijk ingewikkeld allemaal.

Ons lijkt het overigens zeer recht-toe-recht-aan. Je stuurt nog een keer een landmeter, die betalen wij, daarvan accepteer je de metingen, die mik je in het systeem en klaar is Klara. Maar zó werkt het hier kennelijk niet. Er moet uitgebreid overheen geplast door allerlei in bruine, slecht zittende slobberpakken gestoken beambten. Dat zijn in elk geval de enige mensen die ik in het kantoor van de DGT aantrof.

Je heft dus “gewoon” het instituut op, om welke reden dan ook, en centraliseert de taken in Lissabon. Lissabon echter, ziet chaos op zich afkomen en stuurt de oude dossiers per kerende post naar een andere ambtelijke instelling in de Algarve. Nu heet de verantwoordelijke club de regionale CCDR.

Sparren met de CCDR (niet)

De CCDR is de organisatie die gaat over de bescherming van de natuurgebieden en waterwingebieden. Dat zijn nu niet speciaal gespecialiseerde plotmeters. En daar ligt het dossier inmiddels sinds eind 2023. CCDR antwoordt nergens op. Onze mails gaan (denken wij) rechtstreeks de prullenbak in met opschrift “zeurpieten”. Ze zijn natuurlijk ook weer drúk, drúk, druk.

Dit is inmiddels bij Olhão ook duidelijk en die hebben ons ondanks de incorrecte kadastermetingen de goedkeuring gegeven voor de architectuur. Want verder heeft de architect met deze architectuur een perfecte job geleverd. We kunnen door! Wij laten ons niet ontmoedigen. Deze boerinnen ploegen vrolijk voort in de vette klei van de Portugese instanties, want uiteindelijk wint de aanhouder altijd. We vrezen echter wel dat aan het kadasterprobleempje weer een advocaat te pas moet komen. Kássa!!

Het bouwbestek

Inmiddels wordt door een ingenieursbureau hard gewerkt aan de “projecten” zoals een bestek in Portugal heet. Dat betekent akoestisch plan, constructieplan, elektraplan en zo zijn er nog 13. Want met de huidige situatie kunnen we niet echt uit de voeten….. We verwachten de projecten half juni te kunnen indienen bij de gemeente en dan hopen we dat deze architectuur snel tot het verleden zal behoren!

Normaal gesproken zouden we …. In oktober moeten kunnen gaan bouwen. De nieuwe wetgeving die op 1 januari 2024 van kracht is geworden voorziet in snellere processen in het stroperige systeem. Dus alsjeblieft, duim voor ons dat het kadaster-probleempje geen roet in het eten gooit!